برا چی دارم مینویسم هان؟؟؟؟!!!!
اومدم اینجا که با خودم تنها باشم... ولی اصلا انگار این تنهایی برام معنا نداره... انگار "خود"ی وجود نداره که باهاش تنها باشم... عین یه تیکه یخ که تا تو دستت میگیریش آب میشه...
واسه همینه که آویزونم... محتاج بقیه... محتاج ارتباط...
وقتی از بچگی با پتک تو کله ات فرو کرده باشن که این دیگرانن که مهمن... نظر اوناس که شرطه... اونوقت اینجوری میشی... یه آدم بی "خود"... یه آدم بیخود... یه آدمی که اساسا نه برا خودش مهمه و نه بقیه...
اصلا چرا من همیشه شاکیم از بقیه و از گذشته و از روزگار؟!
اصلا مگه بقیه آدما مهمن برا خودشون؟!
خدایا.....