اتفاقی نگاهم میفته به تاریخ ایجاد وبلاگ تو صفحه مدیریت...
بعد وارد بخش کامنتا میشم و...
تاریخ ایجاد وبلاگ: 2بهمن 89
میبینم آخرین کامنت که مال امروزه: 2بهمن 90
یعنی واقعا یه سال گذشت؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!
و هیچی به هیچی؟!
انگار که بین زمین و آسمون معلق باشی...
یه برزخ طووولااانی ناتمام!
___________
پ.ن. چندین بار تو این مدت خواستم که اینجا رو ببندم. اینجا خواننده زیادی نداشته و اگه داشته هم همون اوایل با کج خلقی هام پروندمشون(جددا از اون دوستان عذرخواهی میکنم که جواب پیامهاشونو ندادم و کامنتاشونو بعضا تایید نکردم!)... اصلش اومدم اینجا که تنها باشم. مدت زیادی رفتم و برنگشتم. و الانم مطمئن نیستم که بخوام ادامه بدم... ولی دیدم که ماهیتا نمیشه تو وبلاگ تنها موند... در هرصورت و با همه این قصه ها تولدت مبارک وبلاگم!
سلام
تولدت وبلاگت مبارک...
چرا کج خلقی؟
شاید امروز یه تولدت دوباره باشه برای وبلاگت!
خوبه که صادقانه می نویسی
حذفش نکنیا!
ممنون نازنین عزیز! امیدوارم:)
تولد وبلاگت مبارک...
اره خب بعضی وقتا ادم دوست داره تنها باشه ولی حتی توی تنهایی هم کامنت هایی ادمایی که نمیشناسنت و بهت دلداری میدن مثه یه نوری می مونه تو تاریکی که یه کوچولو دلت و روشن می کنه...
راستی مث خودم عصبی ای؟!!!اگه هستی که دمت گرم.اگه نیستی که امیدوارم نشی