خب من که کامنت دونی رو بستم... نه دنبال دوست میگردم نه جایی رفت و آمد دارم... سنگین و رنگین نشستم دارم از بدبختیام مینویسم.
چرا در عرض دو ساعت باید حدود سی نفر بیان این مزخرفاتو بخونن؟؟!! میتونم بپرسم چی باعث میشه شما بیاید اینجا؟؟؟!!!!
یک بار، شاید برای همیشه، میخوام کامنت دونی رو باز کنم...
میشه توضیح بدین؟!
به یه نتیجه ای رسیدم... چیزی که گرفتارشم یه جور عطشه... یه جور شهوت... شهوت موفقیت... عطش بهتر بودن از بقیه... بهترین بودن...
که البته هیچ وقت...
چی میگه کریس دی برگ؟ آیو گات میدیا بلوز!
واقعا شرح وضعیت منه... حالم از اون تلوزیون خونه مون که همیشه روشنه به هم میخوره... واقعا بعضی وقتا احساس میکنم کلمه به کلمه ی حرفاشون دارن پابرهنه رو اعصابم راه رفتن که سهله، تکنو میزنن!!!
آدمای بدبختی که با یقین کامل ادعای خوشبختی میکنن!!! افتخار میکنن که ایرانین و چقد خوشحالن که تو این خراب شده انقلاب شده و... اسلام داره اجرا میشه! آگهی ها! کوچک ترین و بی ربط ترین حرفی که میزنن حالمو بد میکنه... رو آدما هم حساسیت پیدا کردم... تا یکی یه حرفی میزنه حالم بد میشه... چقد حساس شدم... بقول مامانم پوستم نازک شده...
آآآآآآآخخخخخخ مامان! کاش میدونستی چه گندی به زندگی من زدی! کاش میدونستی که چقد عذابم میدی... کاش میدونستی... کاش یه روزی بدونی... هر چند دیگه واسه من هیچ فایده ای نخواهد داشت... میدونی! حتی تو رو هم نمیتونم محکوم کنم... تو هم گیر یه مشت آدم احمق زبون نفهم افتادی که به این حال و روز انداختنت و شدی این... و این یعنی.... آیا ما واقعا به خاطر چیزی که هستیم یا در واقع میشیم مقصریم؟! اصلا کسی تو این دنیا مقصره؟!
چقد خسته ام... امروز یه لحظه با حرفای یه نفر به این فکر افتادم که 9 سال اصلا نه.. 12 سال از سالهای زندگیمو هدر دادم... و حالا... چی بدست آوردم؟!
نتونستم چیزایی رو که دوست داشتم بدست بیارم... نتونستم فراموششون کنم... نتونستم حداقل چیزایی که به دست آوردمو دوست داشته باشم...
خدایا چه خبره تو این دنیا؟! واقعا چه خبره؟!
خدایا...
شفا فقط از جانب توئه! برای تو مینویسم که همیشه هستی. که همواره میشنوی. که ازم پول و حق ویزیت نمیخوای که همواره حوصله ام رو داری. شهادت میدم که فقط تویی شفادهنده... شهادت میدم که اگه تو نخوای هیچ اتفاقی نمیفته... شهادت میدم که فقط تو قادری...
کمکم کن...
من توکلم و امیدم به توئه... منو به غیر خودت واگذار نکن
ناامیدم نکن...